Whisky #103: Johnnie Walker Black Label 12 YO 40%

ABV: 40%

Wiek:  12 lat
Cena: 90-110zł

---

Johnnie Walker Black Label, przepraszam.. W sumie nie wiem jak to się stało, że jeden z najbardziej popularnych blendów, ba, nawet można pokusić się o stwierdzenie, że jedna z bardziej popularnych whisky nie odwiedziła jeszcze mojego bloga. Można również śmiało dodać, że Johnnie Walker Black Label 12 YO to prawie whisky-znak/symbol, rozpoznawana na całym świecie, znajdująca miejsce w naszych barkach i na naszych stołach już od ponad 100 lat. Klasyczna i nie zmieniana od lat butelka o kwadratowej podstawie znana jest chyba każdemu, przynajmniej z widzenia 🙂

Jeśli o mnie chodzi, to Johnnie Walker Black Label to jeden z moich pierwszych świadomie pitych blendów. I zawsze wspominam i będę wspominał go bardzo dobrze i pozytywnie.

Czarny Jacek to połączenie około 40 róznych whisky z czego te mające największy wpływ na charakter tej whisky to Cardhu, Caol Ila i prawdopodobnie Talisker. Oficjalna informacja na stronie producenta podaje, że w skład JWBL wchodzą whisky z czterech zakątków Szkocji. Oczywiście najmłodszym składnikiem 'czarnego’ blenda jest whisky 12-letnia.

Moje odczucia:

OKO: brunatno-złota.

NOS: niestety whisky z trudem oddaje to co ma do zaoferowania w zapachu. Jednak po chwili skupienia mamy małą bijatykę słodkiego karmelu z bardziej poważnymi zapachami korzennych przypraw i odrobiną przyjemnie słodkawego dymu. Wyczuwalne nuty zbożowe. Twarde, stare krówki, które doskonale wiemy jak pachną, ale te niekoniecznie chcą się tym chwalić. Nad tym wszystkim wisi alkoholowa mgiełka.

JĘZYK: pomieszanie smaków korzennych, dymnych, dębowych z piekącym nieco w język alkoholem. Brakuje tutaj jakiejś większej głębi i ferii pojedynczych smaków, układających się w zgrabną i ciekawą całość. Gdzieniegdzie można wyczuć bardzo delikatną słodycz, którą zaraz sprowadza do parteru nuta alkoholowa.

FINISZ: raczej iskrząco-piekący, dębina, delikatnie falujące nuty dymne.

Podsumuję trochę inaczej niż zwykle. Najbardziej Black Label smakuje mi wlana do szklanki z kilkoma kostkami lodu. Nieco natrętny alkoholowy posmak, zostaje wtedy lekko przymrożony, a bardziej do życia budzi się słodko-dymno-korzenny charakter tej whisky. Czarny Johnnie Walker na pewno nie jest whisky do delektowania się nią w kieliszku, przynajmniej dla mnie. Bardziej pasuje mi do takiego lekko sportowego popijania właśnie z lodem. Na upalne dni w sam raz. Nalewasz, pijesz i nie za wiele zastanawiasz się a co to, a po co to i dlaczego 😉