Whisky #52: Edradour 12YO Caledonia 46%

Tydzień bez nawet powąchania jakiejkolwiek whisky, to tydzień z czarnych snów, albo tydzień kogoś kto jest chory. Mnie dorwało to drugie.. No ale, że dzisiaj poczułem się nieco lepiej postanowiłem wziąć na warsztat jakiś destylat 😉

Edradour, to nie oszukujmy się, nie za bardzo popularna whisky. Destylarnia z Highlands,  powołana do życia w 1837r. (pod nazwą Edradour, bo od 1825r. funkcjonowała pod nazwą Glenforres) jest w stanie wyprodukować zaledwie 90 tys. litrów czystego alkoholu rocznie, co jest ilością naprawdę znikomą. Whiskowe tuzy, że tak powiem, są zdecydowanie bardziej płodne i wydają na świat destylat w ilości kilku milionów litrów! Także jak widać Edradour jest jedną z najmniejszych destylarni w Szkocji.

Pomimo tak małej podaży Edradour ma w swoim portfolio kilkanaście różnie starzonych destylatów, z czego najstarszym, oficjalnie wydanym przez destylarnię jest ten 30-letni z 1973r. Poza tym kilka niezależnych bottlerów wzięło się za dobieranie beczek z Edradour.

Mój Edradour, to 12-letnia whisky starzona w beczkach po Oloroso Sherry. Ma swój naturalny kolor i nie była filtrowana na zimno, moc obniżona do równych 46% także zestawienie całkiem nienajgorsze.

Moje odczucia:

OKO: średnio mocna herbata z miodem.
NOS: przyjemnie słodko, miodowo, wręcz aż za słodko. Krem waniliowy z odrobiną cynamonu, syrop klonowy, jakieś orientalne przyprawy, galaretki owocowe w cukrze (słodycz którego akurat nie znoszę 🙂 ). Generalnie zapach bardzo nęcący, ciekawy i zachęcający do wzięcia łyczka.
JĘZYK: migdały, słód, pomarańcze, w które powbijano kilka goździków. Whisky mocno kojarząca mi się ze Świętami Bożego Narodzenia. Keks z takimi kawałkami bodajże kandyzowanych, twardawych owoców, bądź też ciasto marchewkowe, przyprawione na podobieństwo piernika. Niestety jest pomiędzy tym całym przyjemnym przepychem ostrość niedojrzałej whisky, która jeśli się na niej skupimy, nieznacznie przeszkadza w odbiorze dobroci.
FINISZ: piekąco-rozgrzewający, nadal migdałowy, średnio-długi, niestety zbyt nagle się ucinający.

Whisky, która zaraz po pierwszym otwarciu butelki była strasznie nachalna, mocno alkoholowa i płaska. Postała kilka miesięcy w moim barku i jak widać po opisie nieco się ugładziła i stała bardziej przystępna. Nie jest to whisky najwyższych lotów, ale jeśli będziecie mieli okazję spróbować kieliszek, to stanowczo to zróbcie.

OCENA: 85/100.